Bid’atler ve Zındıklıklar

Pazartesi

(1) Sünneti, İslâm’ın ve ahkam-ı şer’iyenin ikinci ana kaynağı olarak kabul etmemek. Peygamberi, Sünnetini ve hadîslerini dışlayarak Kur’ân’ı tek kaynak olarak kabul etmek ve onu da kendi hevasına, re’yine, kafasına göre yanlış yorumlamak.

(2) Dört hak fıkıh mezhebini inkâr etmek, “Peygamber zamanında mezhep yoktu, bunlar bid’attir” demek. Mezheplere tâbi olan Müslümanları sapıklıkla, hattâ şirkle suçlamak.

(3) İslâm’ın zühd ve ahlâk boyutunu temsil eden tasavvufu ve tarikatları inkâr etmek, İslâm’da böyle şeyler yoktur demek.

(4) Bir kısım Kur’ân ayetlerinin bu devirde hükümleri kalmamıştır diyerek Allah’ın ayetlerinin bir kısmını kabul, bir kısmını reddetmek.

(5) İsa aleyhisselâmın öldürülmediğine, haç üzerine çivilenerek idam edilmediğine iman etmemek, onun göğe kaldırıldığını inkâr etmek.

(6) Kur’ân ayetleriyle, Sünnetle, sahih hadîslerle bindörtyüz yıllık icmâ ile sâbit olan kadın tesettürünü inkâr etmek, dinde böyle bir emir yoktur demek.

(7) Kur’ân’dan, Sünnetten, icmâdan çıkartılarak tertip ve tasnif edilmiş muteber ilmihal kitaplarını reddetmek, bu kitaplardaki bilgileri hayata tatbik eden Müslümanları “İlmihal Müslümanı” diyerek tahkir ve tezyif etmek.

(8) Şeriatsiz, fıkıhsız, tasavvufsuz yeni bir İslâm türetmeye kalkışmak.

(9) Usûl-i tefsir, usûl-i hadîs, usûl-i fıkıh ilimlerini hiçe sayarak Kitabullahı kendi işkembesine göre yorumlamak, kendi kafasına göre yanlış hükümler çıkartmak.

(10) Kur’ân-ı Azimüşşanda sadece Resûlullah Efendimiz için kullanılmış bir sıfatı kendisine yakıştırarak bir nevi peygamberlik taslamak.

(11) Mürted, sapık, yoldan çıkmış Reşad Halife için “merhum” tabirini kullanıp onun izinden gitmek.

(12) Dr.Moon diniyle, Farmasonlarla, Rotaryenlerle, Lionsçularla, Sabataycılarla işbirliği yaparak İslâm âleminde bir protestanlık cereyanı meydana getirmeye çalışmak.

(13) İhtilâflı konularda sevad-ı azamı bırakmak, marjinal görüşlere itibar etmek, dar ve çıkmaz sokaklara girmek.

(14) “Peygamber bir postacıydı, öldükten sonra işi bitmiştir” demek.

(15) Birkaç milyon dolar kazanmak için Allah’ın âyetlerini bile bile yanlış yorumlamak.

(16) Resûl-i Kibriya Efendimizin (Salât ve selâm olsun O’na) vârisleri, vekilleri, halifeleri, temsilcileri olan Selef-i Sâlihînin, müctehid imamların, büyük fukahanın, Rabbanî ‘âmil ulemanın, gerçek şeyhlerin, evliyanın, kâmil mürşidlerin yolunu bırakmak, onlara zıt ters bir yol tutmak.

(17) İslâm’da beş vakit namaz yoktur demek. Sünnet ve nafile namazları, namazların rekatlarını inkâr etmek, bu konularda din kültürü olmayan cahillerin kafalarını karıştırmak.

(18) Fetva ve ruhsat verilmesi caiz olmayan konularda aykırı fetvalar ve ruhsatlar vermek, ibahiyecilik yapmak, mevrid-i nasta ictihada cür’et etmek.

(19) “Benim boyumu niçin kısa yaptın, niçin saçımı döküp beni kel ettin” diyerek Allah-u Teâlâ ve Tekaddes Hazretleri’ne küstahlık etmek.

(20) Kendini İslâm dünyasının Martin Lüther’i sanmak.

(21) Ezan-ı Muhammedî Türkçe okunabilir, namaz kılarken Kur’ân’ın Türkçe tercümesini okumak caizdir demek.

(22) Teravih namazı için “Ömer’in çıkarttığı bir namazdır” demek.

(23) Dinsizlerle işbirliği yaparak Müslümanları ehlîleştirmek, uysallaştırmak, robot ve zombi haline getirmek için açıkça ve sinsice çalışmak.

(24) İbn Sebe’ metodlarıyla Ümmet-i Muhammed arasında fitne fesat, nifak şikak çıkartmak, zihinleri tağşiş etmek, mü’minleri ve Müslümanları birbirine düşürmek.

(25) Zamanla ve mekanla mukayyet olmayan evrensel din temellerini ve müesseselerini çağın icablarına uydurmaya çalışmak; İslâm’a uymaya çalışmak yerine, İslâm’ı kendisine uydurmaya gayret etmek.

(26) Allah’ın ve Resûlü’nün rızasına uygun gerçek İslâm yerine Haçlıların, Siyonistlerin, Sabataycıların, ehl-i dünyanın istediği bir İslâm çıkartmaya çabalamak.

(27) Cahil halk arasında görülen bazı hurafeleri bahane ederek ehl-i sünnet Müslümanlığında hurafe olduğu iftirasını atmak.

(28) Peygamberimizden kalan bir hatıra olduğu için sakal-ı şerife hürmet eden, içinde bulunduğu şişeyi öpen Müslümanları müşriklikle itham etmek.

(29) Kafirlere ve din düşmanlarına karşı çok yumuşak, çok şefkatli ve rikkatli; mü’minlere karşı çok sert, çok galiz, çok yavuz davranmak.

(30) Sekülarizm, yani din ile hayatı birbirinden ayırmak için çalışmak, gençliği, aydınları, halk yığınlarını dinî uygulamadan uzaklaştırmak ve kopartmak için çabalamak.

(31) İslâm tarihinde ne kadar şaz, marjinal görüş ve re’y varsa onlara itibar ederek kafa karıştırmak. 25 Aralık 2001