Demokrasi mi, Kakokrasi mi?

Bizde demokrasi var mı?.. Elbette var ama bu nasıl bir demokrasidir, bu sorunun cevabı önemli… Türkiye’deki demokrasi bir

“Türkiye demokrasisidir”.

İngiliz demokrasisi, İsviçre demokrasisi, Fransa demokrasisi olduğu gibi…

Türkiye demokrasisinin özellikleri nelerdir? Sayalım:

(1) Yakın zamana kadar resmi ideoloji ve militer (askeri) bir demokrasi idi… (2) Birkaç yıldan beri

askerî vesayet demokrasisinden

sivil demokrasiye geçme sancılarını yaşıyoruz… (3) Bu geçiş kaotik şekilde oluyor… (4) 1923’te Cumhuriyet ilân edilince çok kısa bir çoğulculuk ve demokrasi olmuş, sonra CHP’nin

tek parti rejimi

başlamış, demokrasi heykelinin üzerine kocaman bir şal örtülmüştür… (5)

Serbest Terakki Partisi

ile çok kısa bir çoğulculuk tecrübesi yaşanmış, halkın kütleler halinde muhalif partileri desteklemesi üzerine bundan da vazgeçilmiştir… (6) 1938’den 1945’e kadar İsmet Paşa (Milli Şef) devrinde

tek parti despotluğu

hakim olmuş,

ikinci dünya savaşı sona erince galip devletlerin baskısıyla çok partili rejime geçilmiştir…

(7)

Adnan Menderes iktidarda olduğu 1950-60 yılları arasında

resmî ideolojinin vesayet sistemi

yürürlükte kalmıştır.

Zira

Cumhurbaşkanı Celal Bayar samimi ve Kemalist idi,

“Atatürk’ü sevmek millî bir ibadettir” demiştir.

Türkiye’nin millî kültürü ve kimliği, etnik yapısı, tarihi mirası, sosyal durumu bizde İngiltere ve İsviçre’de olduğu gibi tam ve gerçek bir demokrasi kurulmasına ve yaşamasına imkân vermez.

Demokrasiyi İslâm’a karşı bir din gibi görenler

ve gösterenler büyük bir yanılgı içindedir.

Demokrasi ne dindir, ne de amaçtır.

Demokrasi asla İslâm’ın yerini tutamaz. Türkiye’de bir İslâm demokrasisi olabilir ama

İslâm’a karşı bir demokrasi

olamaz.

Karakteroloji ilmi, bir insanın

yedi ana karakter türünden birine mensup olduğu

gerçeğini ortaya koymuştur.

Bireylerin karakterleri olduğu gibi toplumların da vardır.

Türkiye toplumunun yapısı demokrasiye müsait ve uygun değildir.

Evet bizde de demokrasi olur ama bize göre bir demokrasi olur, kaotik bir demokrasi olur.

Türkiye kültürünün, kimliğinin, tarihinin, sosyal yapısının dominant (hakim) unsuru

Sünniliktir.

Sünniliğe karşı bir demokrasi ülkemizde başarılı olmaz ve yaşamaz.

M. Kemal Paşa’nın ölümünden sonra çıkartılmış

Kemalizm ideolojisi

demokrasiyle bağdaşmaz. Vesayet sistemi/düzeni ile demokrasi uyuşmaz ve bağdaşmaz. Dünyanın hiçbir gerçek demokrasisinde

resmi ideoloji

yoktur.

Bizdeki resmi ideoloji

Nazizm, Faşizm, Marksizm gibi bir ideolojidir.

M. Kemal Paşa’nın ölümünden sonra çıkartılmış

Kemalizm ideolojisi

Türkiye halkının büyük çoğunluğunun kültürü, kimliği, sosyal yapısı ile uyuşmaz ve bağdaşmaz.

Sünnî çoğunluğun temel insan hak ve hürriyetlerinin ayaklar altına alındığı bir yerde demokrasi laftan ibaret kalır.

Türkiye’de gerçeğe yakın bir demokrasi olması isteniyorsa,

resmi ideoloji ve onun bütün tabuları

yürürlükten kaldırılmalıdır.

Bizde laiklik yoktur,

laikçilik ideolojisi veya dini

vardır. Ne laiklik, ne de laikçilik demokrasinin ve cumhuriyetin temel şartlarındandır.

Demokrasinin beşiği İngiltere’de laiklik yoktur.

Orada din ve devlet birliği vardır.

Kral veya kraliçe hem Birleşik Krallığın, hem de

millî Anglikan kilisesinin başıdır

.

Avrupa’da, anayasalarında laiklik ilkesi bulunan sadece iki devlet vardır: Fransa ve Portekiz. Türkiye’de gerçek manada laiklik yoktur.

Bizdeki sistem devlet dini sistemidir.

Osmanlı zamanında din ve devlet uyum içindeydi.

Kemalist sistemde devlet dine tahakküm etmektedir.

Sünnî Müslümanlar için demokrasi ehven-i şerreyndir.

Az ve öz de olsa sağlam bir AMME HUKUKU

(devlet nazariyeleri)

kültürüne sahip olmayanların

devletten, laiklikten, demokrasiden bahs edip tartışmaları bir fayda getirmez

, akılların ve zihinlerin büsbütün karışmasına sebebiyet verir.

Bir ülkede çoğunluğun temel hakları ve hürriyetleri çiğneniyorsa

orada demokrasi var demek gülünçtür,

bir aldatmacadan ibarettir.

Türkiye’deki Yahudiler kendi kutsal günleri olan cumartesileri hafta tatili yapabiliyorlar, Hıristiyanlar Pazar günü tatil yapıyorlar, çoğunlukta olan Müslümanlar kendi kutsal günleri olan cumalarda tatil yapamıyorlar.

.. Böyle demokrasi olur mu?

Türkiye’de bir egemen azınlıklar demokrasisi vardır. Demokrasi konusunda bir kör dövüşüdür gidiyor. Demokrasi varmış

ama bu demokrasi Kemalizm sınırları içinde olabilirmiş!..

Yahu böyle demokrasi olur mu?

Cahillik ikiye ayrılır:

(1) Okuma yazma bilmeyen, mektepte okumamış basit cahiller… (3) Okumuş mürekkep [okudukları yanlış şeylerle kafaları iyice karışmış, müstağrip, tam tekmil −REB] cahiller. Bu ikinci tür cahiller demokrasiye, adalete, hürriyete en büyük sabotajı yapmaktadır.

Türkiye’de bir buçuk milyon

Kripto Yahudi

olduğu söyleniyor…

Bir buçuk milyon da Kripto Ermeni

bulunmaktadır… Türkiye’de birbirinden kopmuş halklar vardır…

Ergenekon vesayeti

Türklerle Kürtler, Sünnilerle Aleviler, dindarlarla çağdaşlar arasındaki köprüleri berhava etmiş

,

sosyal barış ve uzlaşmayı yıkmıştır.

Şu iki şıktan hangisi realiteye uygundur?

(1) Türkiye’de sağlıklı, dengeli, sosyal barış ve mutabakat içinde bir toplum vardır… (2) Türkiye’de birbirinden kopmuş, yabancılaşmış, birbirine düşman, birbirine tolerans göstermeyen, birbirinden kopuk toplumlar vardır.

M. Kemal Paşa’nın ölümünden sonra fabrike edilmiş Kemalist ideolojiyi,

onun kendisine mahsus vesayet demokrasisini,

bütün tabularıyla Sünnî çoğunluğa empoze etmek istiyorlar.

Böyle bir ortamda demokrasi olmaz, kakokrasi

[kötü iktidarların egemen olduğu yönetim şekli −REB]

olur.

(İkinci yazı) İşin Başı Eğitimdir

Büyük medyamız eğitimle ilgili niçin yayın yapmıyor?

Halbuki eğitim Türkiye’nin birinci meselesidir.

Bir madende göçük olduğu zaman bütün gazeteler ve tv’ler haberini veriyor da,

koskoca bir eğitim çökmüş, iflas etmiş niçin bu konu gündeme alınıp tartışılmıyor

. Bir barda çıkan kavgayı bile haber yapan

gazetelerimiz niçin eğitimdeki millî felaketi

konu yapmıyor?

Her yere okul binası yaptırılmışmış, dersliklerde kara tahta yokmuş akıllı tahta varmış, bir ordu kadar öğretmen varmış… Çok kalem, defter, cetvel, resim boyası ve fırçası varmış… Çocuklar kantinlerde çay, gazoz içiyor, tost yiyormuş… Eğitim bunlar mı demektir? Beton binalarıyla, milyonlarca öğrencisiyle, yüz binin çok üzerindeki müdür, öğretmen ve personeliyle, on milyonlarca ders kitabıyla

Tevhid-i Tedrisat

eğitim sistemi iflas etmiş, dibe vurmuştur.

Eğitimin üç amacı vardır:

(1) Çocukları, genç nesilleri inanç, bilgi ve kültür konusunda iyi yetiştirmek… (2) Onlara ahlâk ve karakter terbiyesi vermek, iyi insanlar ve iyi vatandaşlar oluşturmak… (3) Kendileri güzel olan, güzelliğe hizmet eden, çirkinliklerden nefret edip uzak duran nesiller yetiştirmek…

Soruyorum:

Şu meşhur

Tevhid-i Tedrisat eğitim sistemimiz

(buna sistem denilebilirse)

genç nesillere edebi ve zengin Türkçe öğretebiliyor mu?..

Onlara tarih öğretebiliyor mu?..

Beşeri ve iktisadi coğrafya öğretebiliyor mu?..

Mantık öğretebiliyor mu?..

Liste hayli uzundur:

Psikoloji, metafizik, estetik, ahlâk öğretebiliyor mu?

Öğretebiliyor diyen çıkarsa onun alnını karışlamak gerekir… Dünyanın hangi medeni ülkesinin gençleri, 1928’den önce basılmış (kendi dilleriyle) kitapları okuyamıyorlar? Dünyanın hangi medeni ülkesinde

bitirme sınavına tabi tutulmadan diploma

verilmektedir?

Çocuklarımız

okullarda geometri, cebir, fizik, kimyayı iyi okuyormuş.

.. Bu iddiaya da gülünür.

İnsanı vasıflı ve güçlü yapan bu dört ilim değildir ki…

Madem ki okutuyorsun,

çocuklara yazılı ve edebi Türkçeyi iyi öğreteceksin…

Doğru dürüst tarih okutacaksın…

Mantık, psikoloji ve diğer felsefi dersleri adam akıllı tedris edeceksin…

Bunların yanında

doğruluk, dürüstlük, medenilik, görgü, güzellik öğreteceksin. Evet güzellik öğreteceksin ki,

hayata atıldığı zaman çirkin binalar, çirkin meskenler, çirkin şehirler istemesin,

güzelliklere yönelsin.

Almanya’da beş sene yaşadım

. En yakın dostlarım Türk ve Arap doktorlardı.

Orada altı yedi yaşındaki küçük çocuklar hastanelerde iğne yapılırken

, yahut yere düşmüş başı yarılmış,

yarasına iki üç dikiş atılırken

hiç bağırmazlar, ağlamazlar, hastaneyi birbirine katmazlar. Niçin?

Çünkü âileler ve okul onları terbiye etmektedir.

Bu Müslüman memleket Tevhid-i Tedrisat eğitiminden Tevhid eğitim sistemine geçmezse

geleceği karanlıktır.

Gökdelenlere, havaalanlarına, hızlı trenlere, lüks yolcu gemilerine, pahalı otomobillere rağmen…

İşin başı eğitimdir.

8 Mart 2011