(İkinci yazı) Bugün Ramazanın On Dördü

Tel: 0212 534 04 34—-Faks: 0212 355 83 08—-www.yasinyayinevi.net

(İkinci yazı) Bugün Ramazanın On Dördü

Bugün Ramazanın on dördüydü. Akşam iftarımı ettim, ardından çayımı içtim. Bazı doktorlar, şekerin yüksek seyr ediyor, oruç tutmayabilirsin demişlerdi ama çok şükür zahmet çekmeden tutabiliyorum. Gündüz zihnim çok berrak oluyor, yazabiliyorum.

Dizlerimde kireçlenme var ama namazı ayakta kılabiliyorum. Bir gözümdeki görme kaybına rağmen okuyorum.

Çok yakın yerler dışında iftar davetlerine gidemiyorum.

Ramazanda dışarıya çıkmak istemiyorum. Nehar-i Ramazanda alenen oruç yiyenleri görmek istemiyorum. Onlara beddua etmiyorum, Allah hidayet versin, inşaallah onlar da oruç tutsunlar.

Oruç tutmayanların vebali büyük ölçüde dindar kesimin üzerinedir. Biz onlara iyi örnek olamıyoruz, dinimizi kal ve hal ile tanıtamıyoruz.

Kendimi, halimi hiç beğenmiyorum. Elhamdülillah hakka mü’minim ama iyi bir Müslüman değilim. Çok kusurlu, çok hatalı, çok günahkâr bir kulum.

Türkiye Müslümanlarının, Âlem-i İslamın haline üzülüyorum. Müslümanlar param parça, darmadağınık… Ümmet birliği ve teşkilatı lafta kalmış. Biat ve itaat edeceğimiz İmam-ı Kebir var mı yok mu belli değil.

Cehalet almış yürümüş. Herkes siyaset, din ve futbol tartışıyor. Söz ayağa düşmüş.

Hürriyet var, imkan ve fırsat var, bol para var ama mutlaka yapılması gereken hizmet ve vazifeler yapılmıyor.

Gelen gidenlere hediye etmek için küçük müfid bir ilmihal arıyorum, kitap piyasasında on binlerce çeşit eser var ama böyle bir ilmihal yok.

En güzel ve hayırlı hediye faydalı kurtarıcı küçük kitaplardır. Yüz kişiye böyle kitaplar versen, biri okuyup uyansa, doğru yola girse büyük bir sevap kazanmış olursun.

Evimin yakınlarında içinde hoparlör tesisatı olmayan, İstanbul Enderun usulü namaz ve teravih kılınan bir cami arıyorum. Yok…

Sonuna kadar açılmış hoparlörleri hiç sevmiyorum.

Siyasetten bahs edilmeyen, dedikodu ve gıybetsiz sohbetlere katılmak istiyorum…

Camilerde kadınlara ayrılmış bölümlerin kafes ve perdelerinin açılmasına hem üzülüyorum, hem öfkeleniyorum. Rahmetli Üstad fikir öfkesi derdi…

Ah keşke Ramazanı, bundan bir asır öncesinin küçük ücra bir İslam mahallesinde geçirebilsem. Tayy-i mekan gibi tayy-i zaman mümkündür.

Radyosuz, televizyonsuz, bilgisayarsız, telefonsuz, otomobilsiz, buzdolapsız, elektriksiz bir Ramazan… Fitnesiz, fesatsız, dedikodusuz…

Küçük fırınlarda veya tandırlarda pişirilen mis gibi ekmekler. Yer sofrası… Tarhana çorbası… Basit bir yemek, kuru erik hoşafı, kuyuda soğutulmuş karpuz…

Mahalle camiinin minaresinde okunan ezan dağlarda yankılanır…

Yatsı ve teravih namazına fenerlerle gidilir.

Tarih miladî 2013… Âhir zamandayız… Ne tarafa baksan, ne günlere kaldık ey Gazi Hünkâr… Şehirde günah selleri adam götürüyor… Sellerde sürüklenen insan kütükleri…

Kadın valiye soruyor: Vali bey, parkta kocamla herkesin arasında öpüşebilecek miyim?

Aaa!.. Şu koskoca açık saçık kadına bakın, güpegündüz kalabalık caddede bir külah dondurmayı inek gibi yalayarak yürüyor. Bir elinde dondurma bir elinde cep telefonu.

Kalabalık meydandaki sıranın üzerinde bir kızla bir delikanlı öpüşüyor. Yanlarından utanarak, yerin dibine geçerek geçiyorum. Eskiden böyle şeyler M. Kemal rejiminde bile suçmuş. Şimdi değil. Öpüşmek ne ki. Bu devr-i dilârada zina bile suç değil.

Bir sokaktan geçiyorum, iki tarafta Çin Seddi gibi korkunç apartmanlar. Bazı balkonlarda karıların donları, çamaşırları kurutuluyor. Bu günleri de mi görecektik?

Kadırga karakolu civarındaki İmren lokantası Ramazan münasebetiyle kapanmış… Kasımpaşadaki Yonca lokantası da… Geçen gün Kumkapı (Nişancı camii civarında) Türkistan Mihman lokantasının önünden geçerken, iftar için biraz samsa böreği ile Özbek mantısı alayım dedim. Lokanta gündüzleri kapalıymış, iftarda açılıyormuş.

Birkaç dostum zekat parası verdi. Tanıdığım bir muhtarla görüştüm. Çok fakir, çok muhtaç, miskin vatandaşlara dağıtacağım. İki sene önce on lira verdiğim zaman çok ağlayan kocakarı sağsa ona da biraz harçlık vereyim.

Dünya nereye gidiyor, Türkiye nereye gidiyor, Müslümanlara nereye gidiyor?.. Düşünecek, üzülecek halim kalmadı.

Her şey iyiye gidiyor diyenler var. Gerekçeleri nedir?

Dostlarımdan bir genç büyük bir camiye gitmiş, erkekler kadınlar arka tarafta karışık namaz kılıyormuş.

Bir cemaat Müslümanı, be adam ne kadar karamsarsın, biraz de bizim hizmetlerimi yazsan olmaz mı mealinde bir mesaj göndermiş. Cevabım: Siz zengin bir cemaatsiniz, milyarlarca dolarla oynuyorsunuz, kendinizi övdürmek için parayla adam tutabilirsiniz, beni lütfen rahat bırakın.

El koymak istedikleri evimin bahçesindeki ağaçların dalları, balkon penceremden yeşil bir duvar gibi aşağıdaki çirkin damları çatıları kapatıyor. Sağdaki aylandoz ağacının dalları arasından Marmara denizi görünüyor. Kumrulara kırık pirinç veriyorum.

Ramazanı yarıladık. Allahım sana şükürler olsun. Ya Rabbi, bize selim akıl, doğru fikir ver. Bizi fitnelerden koru. Sonbahar fitnelerinden ve fesatlarından… Gezici fitnecilerin şerlerinden… 25.07.2013