LATİNCİLİK VE LÂDİNCİLİK

İç ve dış mihrakların bütün Müslüman-Türk âlemini latinleştirip laikleştirmek için hummalı bir faaliyet içinde bulunduğu, buna mukabil ehl-i İslâm’ın bu konuyla yeteri kadar ilgilenmediği şu sıralarda, vaktiyle Prof. Fuat Köprülü’nün Türk Yurdu mecmuasında yazmış olduğu bir yazıyı tekrar okumakta büyük fayda olacağını sanmaktayım. Bugün Türkiye’nin maarif ve kültürü, latincilik ve lâdincilik yüzünden dehşetli bir kriz içinde bulunmaktadır. Bu krizi, yeni bağımsız olmuş ve işin içyüzünü bilmeyen zavallı dış Türklere de bulaştırmanın ne yararı olacaktır? Bakınız, son çağın en büyük edebiyat ve dil otoritesi olan Köprülü ne diyor:

TÜRK HARFLERİ DEĞİŞEMEZ!

Bizde zaman zaman dil ve meseleleri, günün meseleleri şekline girer. Bütün fikirleri işgal eder ve sonra unutulur. Bir hayli zamandan beri kurulmuş bir gelenektir. Mesela harf meselesi, yarım asır evvel bahis mevzuu olmuş ve o zamandan bugüne kadar devam etmiştir Yazılarda da mevcut harfleri bırakıp, Latin harflerini kabul etmek fikri yeniden ortaya sürülmeğe başlandı.

Ben, harflerimizin değiştirilmesinin zannolunduğu kadar kolay ve basit bir mesele olmadığına kaniyim. Esasen bir milletin yeni harf şekillerini kabul edebilmesi için hars itibariyla çok düşkün ve aşağı olması lazımdır.

Arnavutlar on beş sene evvel Latin harflerini kabul ettiler, çünkü medenî hayatları ve hiçbir harfleri yoktu. Halbuki harsı, mâzisi, geleneği olan milletler için harf değiştirilmesi imkânsız bir meseledir. İptidaî milletler istedikleri gibi yeni bir elifba alabilirler. Fakat kültür sahibi milletlerde en ufak bir kelimenin imlâsını değiştirmek bile imkansızdır. Çünkü, onda asırların hatırası vardır.

Profesör Fuad Köprülü, Türk Yurdu, 15 Kasım 1926.

BU BİR SOYKIRIMIDIR!

Sebze ve meyve zıraatinde, tavukçulukta ve besi hayvancılığında kullanılan kanser-yapıcı hormonlar, sağlığa zararlı kimyevî gübreler, başta civa bileşiklen olmak üzere denize boşaltılan zehirler, yeraltı sularını kirleten zehirli deterjanlar, sağlığa zararlı necis margarinler, gıda sanayiinde sorumsuzca kullanılan boyalar ve koruyucu maddeler (benzoat, nitrat), hileli ve mağşuş (karışık) yiyecek ve içecek maddeleri, sırf kimyevi aromalarla yapılan suni elma, portakal vs. çayları, kurşunlu benzinlerden yayılan toksik egzost gazları, lâğımlı denizler ve plajlar, bütün dünyada yasaklandığı halde bizde hâlâ imal edilip halkı zehirleyen zararlı ilâçlar, sağlığa zararlı yağlı boya, plastik badana, parke cilâsı gibi toksik maddeler, sorumsuzca kullanılan zirâî ilâçlar, böcek öldürücüler, dikkatsizce atılan, savrulan radyoaktif maddeler, çevreyi ve yeraltı sularını kirleten çöplükler ve bunlara benzer daha bir sürü zehir yüzünden Türkiye halkı sinsi bir jenosid hareketine maruz bulunmaktadır. Bu korkunç gidiş durdurulmadığı takdirde vatanımız büyük bir sahra hastahânesine dönecek, bütçenin tamamı sağlık hizmetlerine ve hastahânelere ayrılsa bile bu toplu imha hareketinin kurbanı hasta ve alil vatandaşları tedavi mümkün olmayacaktır. Bunun sorumlusu sorumsuz politikacılar, ekonomi emperyalizminin beşinci kolu hain patronlar, vazifesini yapmayan basın ve iletişim vasıtaları, mafialaşan belediyeler, sorumsuz aydınlar (daha doğrusu anti-aydınlar) ve kokuşan düzendir. Bu satırları okuyan her vatandaşı bu çok önemli ve hayatî konuya eğilmeğe davet ediyoruz. Evet, şu anda hepimiz, bebesinden ninesine, yediden yetmişe kadar ağır ağır zehirleniyoruz. Aniden öldürmeyen ama süründüren bir zehirlenmedir bu. Tekrar ediyoruz: Bir toplu imha, bir soykırımdır bu. Bu gidişe dur denilmelidir. (Bu yazı seçimlerden önce yazılmıştı. Bekliyoruz.)

MÜSLÜMANLARIN DİKKATİNE

• İslâm’ın temel emirlerinden (farzlarından) biri de “emri bi’l-ma’ruf ve nehyi ani’l-münker” farizasıdır. Yani iyiliği emretmek, yaymak; kötülüğü yasaklamak, engellemek. Bu farzı Ümmet-i Muhammed’in ülü’l-emri (emir, iktidar sahipleri) fiilen; ulema ve meşayih yazı ve sözle; halk tabakası da büyükleri destekleyerek ve kalben yaparlar. Bir İslâm toplumu içinde emr-i maruf ve nehy-i münker farzı terkedilirse, o toplum zillete düşer, batar.
• Kur’an-ı Kerimin Hud suresinde “Sana nasıl emrolunduysa öyle dosdoğru ol!” buyurulmaktadır. Bu âyet nâzil olduğunda Büyük önderimiz Resûl-i Kibriya Efendimiz “Hûd sûresi beni kocattı” buyurmak suretiyle işin önemini biz ümmetine anlatmıştır. Ve sen ey Müslüman! Allah’ın yarattığı en üstün insan olan, Peygamberlik için seçilen, günahlardan korunmuş bulunan o yüce Peygamber bile bu âyetin getirdiği sorumluluk karşısında dehşete düşmüşken, sen ne yapıyorsun? Bu âyet seni hiç de kocaltmışa benzemiyor. (Bir farz-ı kifâye olan cihad konusunda, ölçüsüz bir edebiyat furyası yapıldığı halde istikamet (doğruluk) farz-ı ayın hakkında nedense yayın yapılmıyor, konu gündemde tutulmuyor. Nedendir acaba?)

BİR REÇETE

Sur içi İstanbul’un kenar semtlerinden birinden geçerken arkamdan biri sesleniyor ve beni dükkânına çağırıyor. Esnaf bir kişi. Bizim eski Bugün Gazetesi’nin okuyucusuymuş. Hiç olmassa beş dakika oturun da bir çayımı için diyor. Kırmıyorum, oturup konuşuyoruz. İlkokul diplomalı, kendi halinde, dindar, gayretli bir Müslüman. Bir yandan elindeki yorganı dikiyor, bir yandan da heyecanla konuşuyor. Eski toplu sabah namazlarından bahsediyor sonra daldan dala atlıyor. Bir ara bana bir soru yöneltiyor:

— Bu memleket nasıl kurtulur biliyor musun?

— Bilmem, nasıl kurtulur?

— Ülkenin nüfusu ne kadar?

— Altmış milyon civarında.

— Yarısını keseceksin.

— !!??

Bu da bir kurtuluş reçetesi. Ortalıkta o kadar reçete var ki, adamın, kafası karışıyor.

BİR ADALETÇİYE

Dinî ve vicdanî inanç ve görüşlerini paylaşmadığınız bir milletin ülkesinde “Âli Mahkeme” başkanlığında bulunuyorsunuz. Topluma aykırı düşen felsefî kanaatlerinizin tesiri altında kalarak, görevinizi kötüye kullanmamanızı temenni ederiz. Rejim laiktir. Ama millet Müslümandır. Ateistler, masonlar, materyalistler küçük bir azınlıktır. Bu azınlığın çoğunluğu tahakküm etmesi, kendi anti-dinî inanç ve görüşlerini empoze etmesi ne demokrasi ile ne de laiklikle bağdaşır. Hem artık çoğunluğun böyle diktatörlüklere tahammülü kalmamıştır. Arnavutluk’ta bile dinsiz ve Allah’sız resmî ideolojinin ilga edildiği bir çağda Müslüman milletimizin dinsizlik hurafelerine, mason mitolojisine, saçmasapan inkâr ilkelerine daha fazla tahammül edeceğini sanmak safdillik olur? Dileriz hukukçululuğunuzu bilir, adalettten ve bitaraflıktan ayrılmazsınız.

KISACA

• Yolsuzlukların üzerine gidilecek, gideceğiz, gidiyoruz, gitmeliyiz, gidilse iyi olur, gitmemek mümkün mü?… Edebiyat devam ediyor, lâkin henüz müşahhas (somut) bir üzerine gitme hadisesi görülmüyor. Biz şu iki şeyden korkuyoruz: (1) Hamamın namusunu kurtarmak için bir ikisinin üzerine gidilip gerisi küllenecek. (2) Bazı büyük kellelerin karıştığı yolsuzluklar kapalı kapılar arkasında pazarlık konusu yapılacak entrikalı işler çevrilecek. Makyavelist bir düzende yaşadığımıza göre herşey olabilir. Bekliyoruz. Bakalım bu milletin hâzinesini kan içici sülükler gibi emip soyan haramiyân sınıfından hesap sorulabilecek mi?
• Uluslararası bitaraf bir komisyon, son Ortadoğu savaşında Amerika’nın çok dolaplar çevirdiğini tesbit etmiş. Amerika, Irak’ı Kuveyt’i almaya dolaylı şekilde teşvik etmiş, alırsan biz bu oldu bittiyi kabul ederiz şeklinde bir intiba bırakmış ve bütün teferruatı ile harbin planlarını hazırlamıştır. Amerika ve müttefikleri Irak halkına karşı savaş suçu işlemişler, bir nevi soykırımı yapmıştardır. Bütün bunlar, hep İsrail’i yaşatmak içindir. Ama insanların olduğu gibi, milletlerin ve devletlerin eceli Allah’ın kudreti altındadır. Amerika’nın dediği değil, Allah’ın dediği olacaktır.
• Ankara hükümeti, İsrail konusunda ağız değiştirdi ve bu korsan devletin “güvenli sınırlara sahip olma” hakkından dem vurmağa başladı. İsrail’e temin edilecek güvenli sınırlardan bir şey artarsa, o da Filistin halkına verilecek. Adalet mutlak bir değerdir. Fertler için de geçerlidir, devletler için de. İktidardakilere bunu hatırlatırız.
• Bir İmam Hatip okulunda başörtülü kız talebeler okula alınmamış, veliler yürüyüş yapmış, idareciler biz kanun ve nizamları uyguluyoruz, kanun her şeyin üstündedir demişler, imam Hatip mektebi idarecileri böyle yaparsa, ötekiler neler yapmaz ki! Hem bu idarecilere biraz hukuk kültürü vermek lazım. Tabii ve ilâhi hukuk prensiplerine, evrensel insan hakları beyannamesine uymayan gayr-i âdil kanunları elden geldiği kadar uygulamamağa çalışmak gerektir. Kraldan ziyade kralcı olmanın mânâsı yoktur.

06.12.1991