Zamanın İmanına Biat Etmek

Pazartesi

Bazı okuyucularım,

“Zamanındaki İmam’a

(Emîre)

biat etmeden ölen kimse sanki cahiliyet ölümüyle ölmüş olur”

hadîsi ile ilgili yazım üzerine, benden zamanın İmamının ismini soruyor. İçlerinden biri mesajında, bize

isim ve adres vermezsen vebáli senin üzerine olur

diye yazmış.

Bundan yıllarca önce, Şeriata sımsıkı bağlı muhterem bir şeyh efendiye sormuştum: Zamanın İmamını bilmiyoruz. Ona nasıl biat edeceğiz? Şu cevabı vermişti:

“Gıyabında biat edersiniz…”

Yani

“Ben zamanın İmamını bilmiyorum. Binaenaleyh o zat kim ise, neredeyse kendisine biat ediyorum…”

diyerek biat etmek gerekir.

Böyle gıyapta bir biat bizi inşaallah vebálden kurtarır.

Siyonistler, Evangelistler, diğer Haçlılar, Masonlar,Dönmeler ve bilumum İslâm düşmanları kendilerine itaat edecek, kukla, evcil (ehlî), fantoş

Halife

seçmek üzere hazırlıklarını yapmışlardır. Hattâ bir adayları da vardır.

Müslümanların böyle tuzaklara düşmemeleri gerekir. İmam-ı Kebir yahut Emîrü’l-mü’minîn olacak zatın belli başlı özellikleri şunlardır:

* Allah’ın ve Peygamberin rızasına, Kur’ân’a ve Sünnete uygun sahih bir itikat.

* Başta

beş vakit namaz

olmak üzere İslâmî ibadetleri, farzları, müekked sünnetleri yerine getirmek.

* Şer’î ilimlere vakıf olmak.

* Peygamberimizin sünnetine mütemessik (sımsıkı bağlı) bulunmak.

* Son derece yüksek ve örnek bir ahlâk ve karaktere sahip olmak.

* Hem karizmatik, hem otoriter bir şahsiyet olmak.

* Âdil olmak.

* Haram yememek, yememiş olmak; gayr-i meşru, karanlık, kirli servete ve gelire sahip olmamak.

* Riyasete bizzat kendisi talip olmamış, matlup olmuş bulunmak.

* İmamet veya emareti ateşten bir gömlek bilmek ve bunun neticesine hazır olmak.

* İmamete ehil, layık, müstait (doğuştan yetenekli ve kabiliyetli) olmak.

* Yüz kızartıcı ahlâksızlıklarla, suçlarla, günahlarla, sabıkalarla kirlenmiş bulunmamak.

* Hem zahir, hem bâtın tarafından Resullerin Seyyidine ulaşan bir silsilenin halkası olmak.

1962’de Suriye taraflarında doğmuş olan ve Resûlullah Efendimizin sülalesinden olan bir zatın zuhur ve huruc edeceğini sanıyorum.

Âhir zamanda zuhur edeceği haber verilmiş olan bu zata bazı bozuk ve sapık fırkalara mensup alimler ve cahiller muhalefet edeceklerdir. Firaset ve sezgi sahibi kardeşlerimizin bu hususta dikkatli ve uyanık olmaları gerekir.

Kur’ân-ı Kerîm’de

mü’minler Allah’a, Peygambere, kendilerinden olan ülü’l-emre itaat etmeye çağrılıyor.

Gerçek icazetli ulema ve gerçek mürşid ve şeyhler bu ülü’l-emr zümresine dahildir. Müslümanların bunlara itaat etmeleri ve öğütlerini dinlemeleri ve tutmaları gerekir.

Bir de

ulema-i su’

(kötü âlimler) adı verilen

hayırsız ve uğursuz bir zümre

vardır. Bunların bir miktar ilimleri olsa da, kendilerine itaat ve biat kesinlikle caiz değildir.

Bunlar Kur’ân’ı kendi re’y ve hevaları ile tefsir ederler. Bunlar Sünnetin bir kısmını inkâr ederler. Bunlar hiç hakları olmadığı halde dinden taviz (ödün) verirler. Bunlar, ehliyet ve liyakatları olmadığı halde ictihad yaparlar; hem kendileri sapıtır, hem de peşlerine düşenleri saptırırlar.

Bunlar ucuz bir fiyat karşılığında dinlerini dünyalık için satarlar. Bunlar, harbî ve azılı din düşmanlarını, kâfirleri dost velî edinirler. Onların dini imanı para, şöhret, aldatıcı ve oyalayıcı dünya nimetleridir.

Bu gibi ulema-i su’a tabi olanlar, onları rehber imam edinenler Mevlâlarını değil, belâlarını bulurlar.

Bendeniz Müslüman kardeşlerimi, zamanın İmamına (onu bilmeden, tanımadan gıyabında da olsa) biatli ve itaatli olmaları hususunda uyarıyorum. Kimdir, nerededir, bize isim ve adres verin gibi sorular sorulmamasını istirham ederim. Bunlar bendenizi aşan şeylerdir.

Kudüs’e Ağlarken İstanbul’u Unutmayalım

Ülkemizde ve dünyanın birçok başka yerinde

Kudüs toplantıları

yapıldı. Kudüs’ü elbette unutmamamız lazım.

Lakin Kudüs’ü anarken kendi şehirlerimizi de düşünmemiz gerek.

Meselâ İstanbul’u… Ne olmuş İstanbul’a? İslâmî ölçüler bakımından İstanbul da elden gitmiş vaziyette. Şehirde her gün üç bin camiden ezan okunuyormuş… Bu ezanların bazısı çok yanıkmış. Eyvallah ama ezan okunması neyi değiştirir? İstanbul nasıl bir İslâm şehridir?

Örnek ve temiz bir İslâm şehri mi, yoksa kirli bir İslâm şehri mi?

Cuma ezanı okunduktan sonra bu şehrin caddelerine, meydanlarına, sokaklarına bakınız.

Dükkânlarına, işyerlerine bakınız. Toplu taşıma vasıtalarına bakınız… Lokantalar, pastahaneler, çayhaneler dolu…

Camiler dolu ama cami dışı mekânlar da dolu. Namaz kılan çok ama kılmayan da çok.

Kudüs’te

Siyonistler

başörtülü Müslüman kızların okullara ve üniversitelere tesettürlü olarak girmelerine izin veriyor.

Bizde buna izin verilmiyor.

Kudüs bir türlü elden çıkmış, istanbul başka türlü. Kudüs esir de, İstanbul değil mi?

Kahire hapishaneleri Müslüman dolu.

İnanç, fikir, din suçluları…

Zahirî, dıştan hürriyetler bizi aldatmasın.

Bir İslâm şehrinde güvenlik yoksa orası esirdir. Ahlâk ve fazilet yoksa yine esirdir. Halkın çok büyük kısmı namaz kılmıyorsa bozuktur. Kadınlar mesture değilse orada fesat ve isyan vardır.

Düşman, müstevli, işgalci, zalim her zaman aynı olmayabilir.

Müslümanlar bazen emperyalistlerin, bazen Siyonistlerin, bazen kendilerinden olan veya görünen zalimlerin, bazen şeytanın, bazen nefs-i emmarelerinin esiri olabilirler.

Şekli, rengi ne olursa olsun kölelik esasta birdir. Kudüs’e ağlarken İstanbul’u, kendi şehirlerimizi unutmayalım. İstanbul’a da ağlayalım. 14 Ekim 2008